Ang Buwan Ng Hunyo

Noon ay Hunyo rin, naaalala pa
nang unang tumuntong ako sa eskwela;
sa silid-aralan, nang iwan ni Ina
ang mga mata ko ay balon ng luha!

Sa mura kong gulang noo’y inakala
na ang paaralan ay pook-parusa;
ito’y bilangguan na kaya ginawa
magiging kulungan ng pilyo at pilya!

Nagkamali ako pagkat ang nangyari
habang tumatagal, ang luha’y napawi;
ito’y nahalinhan ng ngiti at tuwa
sa piling ng aking mga kaeskwela!

Ang buwan nga ng Hunyo ang siyang simula
ng pagkatuto ko sa maraming bagay;
nag-umpisa rito ang aking karera—
ang paglalayag ko sa laot ng buhay!

Ang apat na sulok ng silid aralan
sa aking pananaw, ngayon ay iba na;
ito’y silid pala na binubukalan
ng maraming dunong na dapat makuha.

Ngayo’y Hunyo ulit, pasukan na naman
balik sa eskwelang pinananabikan;
makikita muli mga kaibigan
pati mga gurong kinagigiliwan!

At tulad ng dati’y muling magsisikap
sipag at sigasig magiging kalasag;
pagpupursigehang kamtin ang pangarap—
ang inaambisyon na magandang bukas!