Sabi Mo Sa Akin

(Handog kay Ma’am Florence Libatique ng Suguidan Elem. School)



Sabi mo sa akin
nang ilagak ako sa iyong kalinga:
“Huwag kang umiyak, pumanatag ikaw
habang narito ka’y ako ang ‘yong nanay!”

Sa iyong kalinga
ay natuto ako ng maraming bagay:
bumasa, sumulat, magbilang, magkwenta
tumula, kumanta’t kung anu-ano pa.

Sabi mo sa akin
noong patapos na ang ating eskwela:
“Pagsumikapan mo na iyong makita
ang magandang bukas, buhay na sagana.”

Tayo ay nagkita
matapos dumaan ang maraming taon.
Sabi mo sa akin: “Ikaw pala, iho.
Titser ka na rin daw, ito ba’y totoo?”

“Opo,” ang sagot ko
na tulad ng dati’y listo at maagap.
“Di man sasagana’y garantisado po
na ito talaga ang siyang gusto ko.”

Sabi mo sa akin
habang nakatitig sa mga mata ko:
Binabati kita, pagbubutihin mo—
maligaya akong ika’y naging guro!”

Doon Po Sa Amin

Nang umuwi ako n’ung nakaraang buwan
sa sinilangan kong minumutyang bayan;
sa ibayong-dagat na pinanggalingan,
maluha-luha pa noong magpaalam!

Habang bumibyaheng pauwi sa amin
mahilu-hilo ma’y kay gaan ng feeling;
ilang oras na lang, sa wakas, sa wakas
sa mahal kong bayan ay muling aapak!

Kumusta na kaya ang mahal kong bayang
hirap at hikahos noong aking iwan?
Umaasa akong maunlad na ito
pagkat mahusay raw ang aming gatpuno!

(Dating klasmeyt daw niya’t naging kaibigan
ang dating pangulo sa malayong bayan;
sa aking pag-uwi’y magugulat kaya
sa naging pag-unlad ng bayan kong sinta?)

Magtatanghali na nang aming sapitin
ang istasyon ng bus sa poblasyon namin;
liban sa iilang gusaling nadagdag
ang baya’y wala na yatang iniunlad!

Pauwi sa baryo’y nagbalik na sugat
ang tanawin doong larawan ng hirap;
baku-bako pa rin ang daang binagtas,
wala pa ring linya ng elektrisidad!

Saan napupunta ang taunang budget
na inilalaan sa bayan kong ibig?
Anong ginagawa ng konsehong bayan—
ang pangako nila’y nasaan, nasaan?

Ga’no man kasakit, bukas ng umaga
lilisanin uli ang bayan kong sinta,
muling paroroon sa malayong lupa
upang paalipin sa mga banyaga!

Sa mithing pagbangon ng bayan kong sinta
kahit papaano’y makatulong sana
ang katas ng pawis na ipadadala
sa mga mahal ko na nangungulila.